Propolis, arılar tarafından bitkilerin tomurcuk ve salgılarından toplanan ve arı enzimlerinin varlığında dönüşen reçinemsi bir maddedir. Bir arı ürünü olan propolisin rengi yeşilden, kırmızıdan koyu kahverengiye kadar değişir. Propolis karakteristik bir kokuya sahiptir. [1]

Propolis, antiviral, immünomodülatör, antitümör, antibakteriyel, antiinflamatuar, antioksidan gibi birçok biyolojik ve farmakolojik özelliğe sahiptir. Aslında propolis yeni bir keşif değildir, kullanımı eski çağlara, en az M.Ö. 300 yıllarına kadar gitmektedir ve dünyanın birçok yerinde ilaç olarak kullanılmaktadır. İltihap giderici bir ajan olarak ve yaraları ve ülserleri iyileştirmesiyle ünlü olmuştur.[1]

Propolisin genel anlamda ilaç olarak kullanımı yaygın olup, kardiyovasküler ve kan dolaşım sistemi, solunum yolları enfeksiyonları, diş sağlığı, ağız içi enfeksiyonlar, kanser tedavisi, bağışıklık sistemi tedavisi ve sağlığı, sindirim rahatsızlıkları alanlarındaki tedavileri kapsar. [2-3] Antiseptik etkinliği ve antimikrobiyal özellikleri sayesinde hastalıklardan korunmaya yardımcıdır.[1] Propolisin diğer bir özelliği de sakinleştirici etkiye sahip olmasıdır. [3] Ayrıca propoliste Mg, Ca, I, K, Na, Cu, Zn, Mn ve Fe gibi elementlerle B1, B2, B6, C ve E vitaminleri ile çok sayıda yağ asidi tanımlanmıştır. [4]

Sentetik antibiyotiklerin aksine uzun süre propolis kullanımı zararlı bakterilerde direnç oluşturmamakta, yararlı bakterileri de olumsuz etkilememektedir. Bu nedenle propolis ender bulunan geniş spektrumlu antibiyotik olarak kabul edilmektedir. [4]

1. Sforcin, J. M. (2007). Propolis and the immune system: a review. Journal of ethnopharmacology, 113(1), 1-14.
2. KRELL, R., 1996. Value-Added Products from Beekeeping, Fao Agricultural Services Bulletin No. 124, Chapter 3, Pollen
3. MÜNSTEDT, K. and ZYGMUNT M., 2001. Propolis-Current and Future Medical Uses. Am. Bee J., 141 (7), 507-510.
4. Doğan, N., & Hayoğlu, İ. (2012). Propolis ve Kullanim Alanlari. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 16(3), 39-48.